Archive | september 2013

drink je fit!

Zojuist gekocht en meteen uitgeprobeerd: de Princess mini blender. De Kijkshop heeft verbouwingsuitverkoop en ik had nog een tegoedbon liggen.

Dit soort machientjes wijkt af van de traditionele blenders omdat je er geen aparte mengbeker gebruikt. Mengen, blenden en drinken doe je uit dezelfde beker. Spaart tijd, ruimte en vooral: afwas!

Hoe werkt het: Je hebt een hardplastic beker met een schroefrand, en een dop waar het hakmes in zit.  Je vult de beker 3/4 met fruit, melk , yoghurt enz. Je schroeft de dop met het hakmes aan de binnenkant op de beker, en zet dan de hele boel ondersteboven in de houder. (de houder is de motor) Je draait de beker tot die contact maakt en dan gaan de messen loeisnel draaien en wordt de inhoud gemixt of gehakt/gemaald. Vreselijk handig. Je kunt er smooties of shakes mee maken of sausjes/pastasaus maar ook bijv. koffie, noten of kaas mee malen.  Ik ben al een expert want gebruik al jaren heel intensief de Magic Bullet, maar daar beginnen nu stukjes af te breken. De Princess mini blender werkt volgens hetzelfde principe, maar is dus wél ff de helft goedkoper.  Er zitten dan ook wat minder accessoires bij, bijvoorbeeld geen sapcentrifuge. Maar dat sapcentrifuge-gedeelte gebruik ik van de MB toch ook al nooit. Juist het feit dat je maar één beker nodig hebt om de shake in te maken, en het er er daarna meteen uit te drinken vind ik fijn. Scheelt weer afwas. Uit ervaring weet ik dat voor mij 4 bekers in div. maten meer dan genoeg is.  Wat ik als gadget freak echt leuk vind is dat je er een dubbelwandige beker bij krijgt, die  je kunt invriezen. Als je die beker dan vervolgens gebruikt om smoothies mee te maken bevriest de inhoud mee en krijg je een ijsdrankje/frozen drink/slushie. (moet ik nog uittesten, staat nu in de vriezer!)

Ik heb de mini blender gekocht om op mijn werk te zetten om daar iedere dag een fruitshake te maken. Beter vers dan al dat kant en klare spul! Vers vind ik ook veel lekkerder.

Tip: koop nu flink wat vers zomerfruit en vries dat in, schoongemaakt en in stukjes, oor later. Je kunt het gewoon bevroren gebruiken. In de winter is er immers geen verse aardbei, ananas, watermeloen, perzik, framboos of blauwe bes meer te bekennen!

 

 

 

 

Update 27/9.

Oké ik begin me ernstig af te vragen hoe gezond dit nu eigenlijk is, die fruitsapjes. Ik merk namelijk sinds ik ermee begonnen ben dat ik na het drinken van zo’n shake vaker wel dan niet flink last krijg van als lava opborrelend maagzuur, misselijkheid, diarree, opgeblazen gevoel en knetterdarmen. Met of zonder zuivel, pijn doet het! Gezond blijkt dus best een relatief begrip: wat gezond is voor de een, veroorzaakt zomaar een maagperforatie bij de ander. Ik was eigenlijk altijd al niet zo van de fruitdrankjes en de jus, en nu laat het betere “luister naar je lijf’ zich gelden.  Luisteren Katinka! Als regelrechte bloedgroep O jager-verzamelaar gedij ik beter op proteïne en op dierlijk vet. Geef mij maar een lekker stukkie dood beest, medium rare! Nootjes erbij, blaadje sla… niks aan de hand! Maar voer je me zuivel, fruit, aardappelen of granen, dan krijg ik al vrij snel problemen. Zucht, ik neem maar weer een maagzuurremmer…

 

 

zelf een hoepel maken: de juiste maat voor beginners

Je bent op hoepelles gegaan, en zou thuis willen oefenen, maar wat is nu de juiste maat hoepel voor jou? De ideale danshoepel is dun, flexibel en zo hoog als je navel, vergevorderden gebruiken soms nog kleinere hoepels. Maar hoe zit dat met beginners?

De maat hangt af van een paar punten:

  1. Wat is jouw lichaamsbouw 
  2. Hoe hoog zit je navel
  3. Hoe goed kan je al hoepelen

Als je net begint met hoepelen, en het omhoog houden van de hoepel is nog een hele uitdaging, dan heb je een grotere en zwaardere hoepel nodig dan iemand die al gevorderd is. Door de grootte hoef je minder hard te werken om de hoepel rondjes te laten draaien, en het gewicht zorgt ervoor dat de hoepel meer vaart krijgt en stabieler is. Hoe groter en hoe dikker het materiaal van de hoepel is, hoe zwaarder de hoepel. Je lichaamsbouw is ook van belang: zwaardere mensen hebben zwaardere en grotere hoepels nodig dan frêle mensen.

Ruby, the anti Barbie

De ideale beginnershoepel komt tot zo’n 5 tot 10 cm hoger dan je navel.

Meten is weten: Omdat en hoepel van flexibel materiaal gemaakt is heeft het geen nut om de doorsnede van een hoepel te meten, de uitkomst zal steeds anders zijn. Meet dus je eigen hoogte, niet die van de hoepel. Meet van de grond af tot 5 cm boven je navel. Vermenigvuldig het aantal cm met 3.14 (dat is het getal Pi wat je gebruikt om de omtrek te berekenen) en de uitkomst is de omtrek van je hoepel. dus jouw eigen hoogte X 3.14 = de omtrek van je hoepel

Voorbeeld: Mijn oefenhoepel is 105 cm hoog, en de omtrek is dus 105 x 3.14 = 330 cm (afgerond).

Dikkere hoepels zijn zwaarder dan dunne hoepels. Voor je eerste oefenhoepel kan je het beste een dikke hoepel kiezen van rond de 500 tot 600 gram. buis  van 25mm doorsnede (80 psi) is hiervoor geschikt. Als je het hoepelen helemaal onder de knie hebt (of beter gezegd bóven de knie) dan kan je over gaan op een lichtere hoepel. De meeste danshoepels wegen tussen de 300 en 400 gram.

Vind je je hoepel toch te licht, dan kan je hem verzwaren door er meer (duct) tape omheen te winden.

Instructies voor het maken en het versieren van je hoepel vind je elders op mijn blog.

Nog een laatste opmerking: hoopdance (hoepeldansen) hoepels hebben niets te maken met hoopfitness hoepels. Hoopdance is kunstjes doen met en beheersing van een lichte, flexibele hoepel. Hoopfitness is de nieuwste fitnessrage, waarbij gebruik wordt gemaakt van verzwaarde hoepels, soms wel tot 2,5 kg, om spieren te trainen en vet te verbranden. Er is echter geen bewijs dat je met hoopfitness meer calorieën verbrand dan met hoopdance. De fitnesshoops zijn vaak gecoat met een dikke laag foam of rubber en niet geschikt voor het doen van kunstjes. Maar het gaat om het lekker bewegen en beide disciplines zijn leuk! Je ziet het verschil in de volgende youtube filmpjes er:

Hoopdance  Hoopfitness

En dan is er ook nog hoopfishness:

 

 

zelf een hoepel maken: versieren

Een hoepel maken is makkelijk en goedkoop. je hebt al een goede hoepel voor een paar euro. Het meeste geld ga je daarná pas uitgeven, aan de versiering.

Het versieren van een hoepel heeft meer dan één functie:

  1. versteving
  2. bescherming
  3. verzwaring
  4. grip
  5. uiterlijk

je wilt natuurlijk een leuke hoepel met kleurtjes en glitters, maar wat je je moet realiseren is dat je oefenhoepel heel vaak op de grond zal vallen, en dat hij dus absoluut zal beschadigen. Glittertape en metaaltape is heel zwak en ik zou dan ook niet teveel geld besteden aan dure tapes. Bewaar die toeters en bellen maar voor later, voor je professionele danshoepel. Ik ken zelfs iemand die haar oefenhoepel helemaal niet heeft versierd, alleen een beetje griptape, verder niets. Maar dat je hoepel er een beetje leuk uitziet is natuurlijk wel fijn om mee te oefenen.

Versteviging is wel belangrijk. Door de hoepel te omwinden met bijvoorbeeld Ductape (tegenwoordig o.a. bij Action te koop als design-tape in leuke dessins en kleuren) windt je als het ware een verstevigende spiraal om je hoepel, waardoor hij beter tegen stoten kan. Ductape alleen is nogal glad, en vooral als je nog aan het leren bent om te hoepelen is grip heel belangrijk. Grip voorkomt dat een te gladde hoepel langs je kleding wegglijdt. Professionele hoepels worden  getaped  met ‘gaffa tape/gaffertape’, dat heeft de beste grip en is oersterk. Bij www.baxshop.nl is het niet duur als je je beperkt tot zwart of wit. Wij hebben goede ervaring met deze shop. Er zijn ook leuke kleurtjes te koop, maar daar betaal je wel een hogere prijs voor. Ik kocht neon roze 2,5 mm en zwarte 19 mm tape. Vind je gaffa tape te duur, dan kan je kiezen voor bijv. Tesa Power perfect tape, te koop bij o.a. Gamma voor een 3 euro per rolletje. (op een rolletje zit 2,75m tape, per hoepel heb je zeker 5 tot 6 meter nodig, dus dan zit je alweer op 6,- ). Deze tape is iets gladder dan gaffa, maar wel goed bruikbaar. Wat je eventueel ook als griptape kunt gebruiken is afplaktape of papiertape, zoals bij mijn wit-lila hoepel, op de foto. Het papiertape is wel erg kwetsbaar, dus ik heb de randen goed afgeplakt met electriciteitstape.

Ductape, gaffa -en powertape zijn gemaakt van katoen of ander weefsel, overdekt met kunststof. Hoe dichter het weefsel, hoe beter de grip (en hoe hoger de prijs) Afplaktape is een medium-sterke tape op papierbasis. Wat je ook  kunt gebruiken is elektriciteitstape, dat is te koop in leuke kleurtjes en kost bijna niets. Het is wel een hele gladde tape, maar als je het afwisselt met een griptape krijg je een goed resultaat.Wat ook goed bruikbaar is is hockey of tennistape. Dat is een katoenen tape die sporters gebruiken om het handvat van hun stick of racket meer grip te geven. O.a. te koop bij sportwinkels. (Decathlon, Perry sport). Online is het er ook in leuke kleurtjes. Tik maar eens: hockeytape kopen in bij Google. De randen zijn wel kwetsbaar, dus die moet je weer afplakken.

let op: er bestaat ook ‘griptape’ wat anti-uitglijtape is en gebruikt wordt op vloeren, traptreden en skateboards. Dat is een soort heel grof schuurpapier en dat wil je niet om je hoepel (auw!)

Dat tapen lijkt gemakkelijk, maar het blijkt nog best lastig om de windingen zo’n beetje op gelijke afstanden te krijgen, en om kreukels te voorkomen. Hier een youtube filmpje over het versieren van je hoepel. Maar er zijn veel verschillende manieren om het te doen, en iedereen heeft zo zijn eigen methode. Waar je bij tape op moet letten is dat je niet een te brede tapesoort neemt. De standaard Ductape maat is 50 mm, maar dat is gewoon te breed om zonder kreukels te verwerken op je hoepel (maar bij een oefenhoepel maken een paar kreukels niet uit hoor). Beter neem je een tape van zo’n 25 mm of nog smaller. Breedtes afwisselen geeft ook een leuk effect.

Volgorde:

  1. De zwakste tape eerst. Metaal tape, glittertape of papiertape. Als je deze zeer kwetsbare tape wilt gebruiken dan doe je die altijd het eerst. Deze tape stretcht niet, waardoor je altijd dezelfde gelijkmatige afstand zult houden tussen de windingen.
  2. De ‘leuke kleurtjes’tape. Neem niet teveel kleuren, dat ziet er maar rommelig uit. Als je bovenstaande tape hebt gebruikt, plak de kleurtjestape dan over de randen van de meer kwetsbare tape.
  3. De griptape doe je altijd als laatste. je kunt de windingen volgen, of juist averechts gaan. Tip: als je niet genoeg griptape hebt kan je ook alleen maar de binnenkant van de hoepel met griptape doen. Dat is namelijk toch het enige gedeelte wat in aanraking zal komen met je kleding, en dus grip nodig heeft. Je volgt dan gewoon de hele cirkel van de binnenkant, zoals je zou doen als je met een meetlint de omtrek aan de binnenkant van je hoepel zou opmeten.

Als je hoepel te licht is, kan je hem zwaarder maken door meer tape te gebruiken.

Hierbij een foto van mijn bakje vol met diverse tapes, bijna allemaal gekocht bij Action. Inmiddels heb ik daar ducktape in nog veel meer kleuren en printjes (oa. rose met paarse panterprint) kunnen scoren! De Tesa powertape kocht ik bij Gamma. het is daar te koop in primaire kleuren, wit en zwart.

1-IMAG0227

Dit zijn de 2 hoepels die ik zelf heb gemaakt:

4-IMAG0233

eerste zelfgemaakte oefenhoepel, paarse papieren afplaktape, afgeplakt met witte elektriciteitstape, beiden gekocht bij Action

3-IMAG0230

tweede zelfgemaakte oefenhoepel: beige-bruin-zwarte design-tape in dierenprint (Action) afgewerkt met Tesa power perfect tape zwart (Gamma).

Zelf een hoepel maken: hoe maak ik een hoepel

Zelf een hoepel  maken is best te doen.  het komt neer op:  snijd de buis op maat, verbindt de uiteinden met het koppelstukje, versterk de verbinding met Ducttape, versier de hoepel. Makkelijk zat dus!

Zie ook: mijn blog over het versieren van je hoepel en Blog over het meten van hoepels:

De moeilijkheid ligt in het bij elkaar vinden van de juiste onderdelen, maar met onderstaande uitleg moet het je lukken.

Je kunt 2 soorten hoepels maken: een zware (zwarte tyleen buis) voor beginners  die niet kunnen hoepelen, of om heupen en taille extra mee te versterken, of een  lichte hoepel (gele pvc buis) voor degenen die gemakkelijk kunnen hoepelen, en om hand-kunstjes mee te doen.
Geloof me, je ziet en voelt na zo’n vier keer een half uur hoepelen al verschil!

Ik bedoel met een zwaardere hoepel die van de zelfmaak-soort, ik bedoel hiermee NIET de verzwaarde hoepels die je kant en klaar kunt kopen, deze zijn bestemd voor workouts in de sportschool, zijn superzwaar en slecht voor je rug. 

Hieronder de uitleg over het maken van een lichte pvc hoepel, en daaronder de uitleg over het maken van een zware Tyleen hoepel.

* Een gewone hoepel maken, voor kinderen, voor de iets meer gevorderden en voor het oefenen van hand-kunstjes:  Zelf een lichte hoepel maken is het makkelijkst, en kost je nog geen € 5,-   Alle onderdelen zijn te koop bij de bouwmarkt, of bij de buurt-ijzerhandel.

  • Je hebt zo’n 330 cm dunne pvc buis nodig van 16 mm, een buis van 4 meter kost maar € 1.95 bij Gamma/Praxis/buurt-ijzerhandel
  • een pvc koppelstukje, (kost een paar kwartjes)
  • stukje ducktape en een of twee rolletjes elektriciteitstape om je hoepel te versieren (kost zo’€ 2 euro)

Hoe te maken: snijd de pvc buis op maat, klik beide uiteinden in het koppelstukje, verstevig de verbinding met Ductape, versier de hoepel met een leuke kleurtje tape en met een griptape, klaar! Als de hoepel te licht voor je is dan kan je hem iets zwaarder maken door meer ducttape/griptape tape te gebruiken. Over tapes zie: versieren

* Een zwaardere hoepel maken, om te leren hoepelen om je heupen en taille. Voor de meesten is het draaiend en omhoog houden van de hoepel de grootste uitdaging. (Voor mij in ieder geval wél) Daarom is het heel belangrijk dat je gaat oefenen met een hoepel voor volwassenen, die zijn groter en zwaarder dan kinderhoepels.  Zelf zo’n zwaardere hoepel maken is iets ingewikkelder, al is het principe hetzelfde, de onderdelen zijn zwaarder en stugger, en soms lastig om te vinden.

Wat heb je nodig om zelf een zwaardere oefenhoepel te maken:

  • pvc pijp/tyleen aanvoerbuis 25mm doorsnede (of iets smaller)
  • koppelstukjes,
  • ijzerzaag
  • vijl
  • markeerstift
  • textieltape / ductape
  • pan met kokend water

 

01-IMAG0210

 

Oke, uitleg onderdeel voor onderdeel:

pvc pijp/aanvoerbuis

Blijkbaar is Pvc pijp/irrigatiepijp/aanvoerbuis in Nederland helaas alleen nog maar te koop van het merk Gardena. Gardena biedt het aan als onderdeel van het sprinklersysteem. De buis is in div. diktes te koop per 10 meter á € 22, 95 of 50 meter á € 49,- bij o.a. Praxis, of bij tuincentra. Ik kocht voor mijn eerste oefenhoepel (die moet groot en iets zwaarder zijn dan je uiteindelijke danshoepel) de rol van 10 meter pvc buis van 25mm doorsnede, gewicht: 85 psi, en heb daar 3 grote hoepels uit gehaald. aanvulling n.a.v. reactie: het materiaal wordt ook wel merkloos als Tyleen slang verkocht en kost dan minder.

 

koppelstukjes  Een koppelstukje, ook wel slangverlenging genoemd, heb je nodig om de beide uiteinden van je hoepel  aan elkaar te verbinden. Het is een buisje wat nét iets dikker is dan de binnenkant van de pvc buis, met ribbels voor de grip. Ze zijn te koop bij ijzerhandels (maar niet bij Gamma, Praxis enz).

Picture0364

Tip: neem dit fototje mee naar de ijzerhandel, dan weten ze wat je bedoelt. De meeste verkopers weten niet wat je bedoelt als je het over een kopelstukje hebt. (en begrijpen er ook al niets van als je uitlegt waarvoor je het wilt gebruiken).

Tip: neem een paar cm van je plastic buis mee als je een koppelstuk gaat kopen, om te passen.

 

Als je geen koppelstuk kunt kopen dan is een stukje ijzeren buis ook een goede oplossing. je kunt ook naar de ijzerhandel gaan en daar een stukje metalen/ijzeren buis kopen die in je plastic buis past. je hebt dan stukjes metalen buis van 8 cm lang nodig. Bij mijn buurt-ijzerhandel weten ze overigens nog wat klantenbinding is, en daar zijn ze bereid om die ijzeren stukjes buis voor me op maat te zagen, fijne kerels!

Als je een koppelstukje van ijzer gaat maken (en de meneer wil het niet voor je op maat zagen) dan zaag je het gewoon zelf! Je hebt dan nodig: IJzerzaag om de pvc buis en de ijzeren koppelstukjes op maat te zagen. Een Vijl om de bramen van de pvc buis af te vijlen, maar belangrijker: om de bramen van de koppelstukjes af te vijlen  en om het randje van de koppelstukjes iets taps af te vijlen zodat het makkelijker in de pvc buis past.

Aan de slag met die hoepel!

Voorbereiding:

  • De klos pvc buis is te strak opgerold om meteen te kunnen verwerken tot een mooie egale hoepel. Die rondingen moet je dus eerst een beetje ruimer maken. 04-IMAG0213Knip de touwtjes los, verwijder labels enz. en maak de ronding in de buis groter door hem los te wikkelen. Ik heb hem een nachtje uitgerold rond de poten van mijn tafel laten liggen.

 

 

 

  • Koppelstukje: Als je ijzeren koppelstukjes maakt omdat je die van plastic niet kunt vinden: Zaag 8 cm van de metalen buis af. Vijl de uiteinden bij tot je alle bramen hebt verwijderd, en de randen iets taps toelopen. Zet een streepje op het midden van het buisje. Het buisje moet zó strak passen dat je kracht nodig hebt om hem in de hoepel te schuiven.
02-IMAG0211

meten is weten

05-IMAG0214

netjes afvijlen

11-IMAG0223

tot aan de helft in de buis schuiven

  • Leg je koppelstukje een paar uur in de vriezer. Echt waar, da’s een klussers-tip: ijskoud schijnt het  een betere verbinding met de pvc buis te maken.

 

 

 

 

Een paar uurtjes later:

  1. Bepaal de grootte van je hoepel. Een beginnershoepel voor iemand niet (nog) niet goed kan hoepelen moet ongeveer tot 5 cm boven je navel komen. Meet van de grond af tot 5 cm boven je navel. Vermenigvuldig het aantal cm met 3.14 (dat is het getal Pi wat je gebruikt om de omtrek te berekenen) en de uitkomst is de omtrek van je hoepel. Voorbeeld: Mijn hoepel is 105 cm hoog, en de omtrek is dus 105 x 3.14 = 330 cm (afgerond). Blog over het meten van hoepels:
  2. Zaag de pvc buis af op de gewenste lengte. Pas op! Als je zo’n buis van Gardena hebt, met die rode dopjes op de uiteinden, zaag dan de eerste 25 a 30 cm er van af. Dat eerste stuk is bewerkt om niet te kunnen buigen, en daar kan je dus geen mooie ronde hoepel mee maken.
  3. Zet een pannetje met water op het vuur en laat het koken. De pan moet in ieder geval diep genoeg zijn om zo’n 10 cm van het uiteinde van je pvc buis in te dopen. Kokend water maakt het pvc tijdelijk iets zachter zodat je het koppelstukje er gemakkelijker inkrijgt. Het contrast met het bevroren metaal maakt een sterkere verbinding.
  4. Vijl intussen de bramen van de uiteinden van de pvc buis/je hoepel.
  5. 10-IMAG0221

Haal je koppelstukje uit de vriezer.

Doop één uiteinde van je hoepel in het kokende water en houd het daar een minuutje (pas op dat je je niet brandt). De slang wordt overigens niet kokendheet hoor, alleen maar warm en daardoor iets soepeler.

 

 

 

 

Picture0365

Haal je hoepel uit het water en schuif snel het koppelstukje tot aan de helft in het uiteinde. (met een beetje kracht en wrikken). plastic of ijzer, het maakt niet uit, de werkwijze blijft hetzelfde.  Desgewenst kan je eerst het warme uiteinde van je hoepel iets wijder maken door er het handvat van een schroevendraaier o.i.d. in rond te draaien.

 

 

 

 

 

Picture0366

Maak nu de andere kant van je hoepel warm, en schuif deze om het andere einde van het koppelstukje. 

 

 

 

 

 

 

Picture0368

Druk beide uiteinden van de hoepel zo dicht mogelijk naar elkaar toe.

Even laten afkoelen en opdrogen.

Verstevig de koppeling met zwarte duct tape.

Maak je geen zorgen dat de hoepel geen 100% perfecte cirkel is, dat wordt ie vanzelf als je ermee gaat hoepelen.  Bewaar de hoepel liggend op de grond, of hangend aan de muur.

Je hoepel is nu klaar om te versieren!

Blog over het meten van hoepels:

 

 

Ik en mijn eerste hoepel, waarmee ik dagelijks oefen, op het werk in de pauzes, samen met collega’s die hem ook intensief gebruiken.

Ikke

Mislukt Permanent

Zoals al eerder aangekondigd in dit blog hierbij eindelijk mijn stukje over mijn mislukte permanent, geïllustreerd met foto’s. Sinds zo’n 30 jaar lat ik geregeld mijn haar permanenten. behalve dat de krul soms groter of kleiner was is het in al die tijd eigenlijk maar één keer echt mislukt. Dat was toen ik ergens in de nineties in Spanje een nogal agressieve ‘copa del sol (Spaanse variant op de coupe soleil) had laten zetten. Toen ik een par manden daarna in Nederland weer eens een permanent liet zetten pakte dat op de blonde gedeelte heel anders uit dan op mijn ongebleekte bruine haar. Ik heb de boel toen opnieuw laten permanenten, waarna het gortdroog werd, brak en uiteindelijk is afgeknipt.  Pas na het permanenten vertelde een andere kapper me dat je geblondeerd haar niet kunt laten permanenten, dat is teveel chemische beschadiging. Tot zo’n 10 jaar geleden liet ik mijn haar nog geregeld probleemloos van een permanent, deelpermanent of volume permanent voorzien. Tot zo’n 5 jaar geleden zette ik gewoon zelf een wortel/volume permanent, waarna ik het hele permanenten ben vergeten. Goed nieuws voor mijn haar! Het enige wat ik in de afgelopen jaren wel deed was spelen met de kleur, bruin, blond, bruin, roodbruin, asblond, en één keer per ongeluk kerstmannetjes -rood.
Picture0202 (2)

Ik ben een meissie uit the 80’s en ik houd dus van volume en krullen. Het was het tijdperk van voor de digitale revolutie, en ik heb dus niet veel foto’s uit die tijd, en zeker niets digitaals. Ik zette ook zonder permanent geregeld krullen, onder andere door Twingles te gebruiken, zoals op deze foto, ikke met blond haar.  In dat steeds weer krullen zetten gaat een boel tijd zitten, en dus dacht ik om maar weer eens een permanent te laten zetten. Online las ik dat het moderne permanenten veel minder agressief was dan vroeger, en de krullen natuurlijker. Mijn eigen kapsalon deed niets met permanenten, en dus toog ik naar een andere buurtkapper, iemand die geregeld permanetjes zet. Ik legde haar precies uit wat ik allemaal met mijn haar doe: verven, bleken, verven, bleken, en vroeg of permanenten wel kon. Zij bekeek mijn haar, zie dat een permanent heel goed zou kunnen, en we maakten een afspraak. En toen heeft ze me toch mijn mooie inmiddels 30 cm lange haar een partijtje onherstelbaar beschadigd!

Ik ging er met dit haar naartoe: 1-Picture0276

Toen het permanenten klaar was voelde ik al dat het helemaal mis was. Mijn haar voelde klammig en sponzig aan, de krul zakte er langzaam uit en ik kon mijn haar tot tweemaal de lengte uitrekken, als een elastiekje. De krul had alleen gepakt op de eerste 1o cm van mijn haar, waarna het eindigde in 20 cm rattenstaartje. Dit was niet oké! Ik ben nog teruggegaan bij haar, maar kreeg eigenlijk niet veel feedback, alleen een beetje herstellend serum wat ik erin kon spuiten (moest zelf een leeg flesje meebrengen). Dat serum deed helemaal niets.

Ik kwam er met dit haar vandaan: 20120907 bad perm  Picture0289

Nee ik was niet happy! Omdat ik van deze kapster niet veel hulp kreeg (behalve dat ze aanbood om het nogmaals te permanenten) ben ik met mijn mislukte bos naar mijn eigen kapsalon gegaan. Mijn eigen kapsalon: Gonul coiffures is zeer gespecialiseerd in dik en stug mediterraans/midden-oosten haar, en zij geprobeerd te redden wat er te redden viel. Voor ik het wist zat ik met een helm van aluminiumfolie op tussen futuristische lampen aan de keratinebehandeling.

Beam me up Schotty! HTC alles 187

Maar het hielp wel, en na die behandeling en alweer een knipbeurt voelde mijn haar een stuk beter, zij het nog helemaal niet goed. Resultaat: 20120919

Om de frizz een beetje onder controle te houden ben ik een Brazilian keratin therapy shampoo en conditioner van Organix gaan gebruiken. En wekelijks een maskertje met L’oreal total repair en een warme handdoek hielpen ook, plus haarwax van Guhl hielpen mijn haar om er in ieder geval niet meer dood uit te zien. 

 

 

 

 

 

 

 

Maar mijn haar was kapot en daar viel helas niets meer aan te veranderen. Het bleef raar aanvoelen en en beetje kleffig en van al die cremes, wax, mousjes en glansmiddelen kreeg ik ontiegelijke jeuk op mijn hoofdhuid. Mijn haar doek kostte me nu om de paar dagen uren, terwijl het permanentje me juist tijdswinst had moeten opleveren. En  maar mijn haar bleef afbreken. Wekelijks zwemmen hielp natuurlijk ook niet erg mee, dat is zo wie zo al een aanslag op je haar.

Uiteindelijk heb ik het eerst flink kort laten knippen:

december 2012 554081_2459150975000_158046074_njanuari 2013 430811_2624187300805_1248279425_n(1)

 En heb het daarna weer donker gemaakt. Inmiddels is het alweer schouderlang, want mijn haar groeit gelukkig snel. Maar permanent en blonderen: NIET DOEN!